Woensdag 6 juni 2007

Gelukkig scheen vandaag inderdaad de zon. Eerst hebben we uitgebreid buiten ontbeten. Daarna zijn we het dorp ingegaan om inkopen te doen voor de lunch. Na even zoeken, vonden we een minisupermarkt waar we broodjes, kaas, worst en tomaten hebben gekocht. Peter zag er ook crema di limoncello, dat is limoncello gebaseerd op room. Het viel me trouwens op dat ze voor zo’n klein winkeltje in verhouding veel alcoholische dranken verkopen.
Vervolgens zijn we de wandeling naar de top van de berg de Morissolo gestart. Het was inmiddels half 11. En dat viel niet mee. In totaal hebben we zo’n 4 uur geklommen. We gingen echt heel langzaam vooruit. Onderweg kwamen we weinig andere wandelaars tegen, wel een paar oude, verlaten dorpjes, gelukkig veel waterkranen, en een oude wijnpers. Ook moesten we regelmatig kleine bergbeekjes oversteken. Pas tegen half 3 bereikten we de top, bijna 1.300 meter hoog, met een mooi uitzicht over het lago Maggiore. Aan het begin van de afdaling ben ik uitgegleden, en daarna had ik erg veel last van mijn linker knie. Op het laatst kon ik mijn been bijna niet meer optillen, waardoor de afdaling iets meer tijd kostte dan normaal. Ik was dan ook erg blij dat we in het hotel aankwamen. Het was inmiddels half 6. Dus we hebben er 7 uur over gedaan om 15 km te wandelen, inclusief de pauzes uiteraard!!!

We hebben daarna eerst lekker gedoucht, want gezweten hadden we wel de hele dag. Daarna hebben we lekker een dutje gedaan (op de foto's zien jullie de slaapkamer en de woonkamer van ons appartement), en hebben we weer in het hotel gegeten. De ober heeft voor ons een flesje witte wijn (Roero Aneis) uitgezocht. Na het eten hebben we nog een glaasje grappa gedronken (Peter een ‘morbida’, een stevige dus, en ik een ‘dolce’, een wat zachtere soort). Daarna hebben we nog wat gelezen (ik ben al op bladzijde 28 van mijn Italiaanse boek), en zijn we lekker gaan slapen, terwijl het regende.

Dinsdag 5 juni 2007

Na het ontbijt zijn we vertrokken richting Lago Maggiore. We hebben hartelijk afscheid genomen van Eric en Isabelle. Jammer dat we hier maar zo kort konden blijven. Hoewel ik het in het begin te rustig vond, had ik er nog wel een tijdje willen blijven.
We zijn langs de kustweg richting Rimini gereden en hebben zo de regio Le Marche verlaten…

Onderweg was het erg wisselvallig: de temperatuur schommelde tussen 15 en 25 graden, en we hebben een aantal forse regen- en onweersbuien gehad. We hebben ook nog even een uitstapje gemaakt naar Maranello, de thuisbasis van Ferrari. Daar hebben we voor Stijn (het op 24 april jl. geboren neefje van Peter) een pluchen Ferrari-stuur gekocht, en hebben in een nabijgelegen restaurant een pasta gegeten.
Bij een wegrestaurant heb ik een in het Italiaans vertaalde roman gekocht, getiteld La seduzione dell’acqua van Carol Goodman. Want ik mis het Italiaans zo!!!

Tegen half 7 kwamen we aan in Cannero Riviera, in hotel La Rondinella. Het was even lastig parkeren, maar daar is Peter erg goed in. Het hotel ligt iets buiten het dorp aan de kustweg, tegen een heuvel aan gebouwd, met een fantastisch uitzicht over het meer.
We werden vriendelijk ontvangen, waarna onze koffers helemaal naar boven werden gebracht. We bleken een ruim appartement tot onze beschikking te hebben, helemaal bovenin het hotel. Toen we naar beneden gingen om wat te drinken, bleken ze net te beginnen met het diner. Dus zijn we maar meteen aan tafel gegaan. Allemaal Duitsers en 4 Limburgers, een vast menu, wel lekkere wijn: wat een overgang vergeleken met La Girondola!!!
En na het eten begon het weer gigantisch te regenen. Volgens de ober schijnt morgen de zon… En anders gaan we dus echt niet wandelen.

Maandag 4 juni 2007

Na eerst heerlijk te hebben uitgeslapen en te hebben ontbeten, zijn we rond een uur of 11 vertrokken. Eerst hebben we in het dorp wijn (Verdicchio di Jesi), grappa en olijfolie gekocht van een plaatselijke wijnboer. Na een paar zinnen, kon ik zijn Italiaans (met een behoorlijk accent) redelijk volgen. In zijn kantoortje hing ook een advertentie van een huis van een vriend van hem dat te koop staat, inclusief een lap grond en 40 olijfbomen. We zijn niet gaan kijken…
Vervolgens zijn we richting Jesi gegaan. Daar hebben we de auto geparkeerd in een parkeergarage, en zijn daarna lekker het stadje in geslenterd. Helaas gaan de winkels op maandag pas eind van de middag open, dus konden we niet echt winkelen. Daarom hebben we uitgebreid koffie gedronken op een terras in de schaduw, want het was warm vandaag (de linker foto). Een dame naast ons kreeg, behalve haar glas witte wijn, ook een aantal schaaltjes met hapjes. Ik vraag me al een tijdje af wat je moet bestellen wil je die hapjes erbij krijgen. Na de koffie hadden we nog dorst, en hebben we nog een water en een jus besteld. En ja hoor, wij kregen er ook allerlei hapjes bij (chips, pinda’s, olijven). Je moet dus gewoon een drankje bestellen!

Tegen een uur of twee hebben we Jesi verlaten en zijn we binnendoor naar Osimo gereden. Volgens Pip was dat een leuk plaatsje. En dat zal ook best wel, maar ook hier was alles gesloten, en dan oogt het meteen een stuk minder. Bovendien was het inmiddels erg warm geworden. Het was eigenlijk de bedoeling dat we daarna naar het museum in Loreto zouden gaan, maar gezien de tijd hebben we dat overgeslagen en zijn we meteen naar Porto Recanati gereden voor een ijsje. Hoewel meteen: via een aantal omwegen hebben we Porto Recanati bereikt, terwijl we dat een week eerder met de bus vanuit Loreto in 5 minuten hadden gedaan.
Pas tegen half 6 zijn we huiswaarts gegaan. Na even een wijntje te hebben gedronken bij ons zwembad (de middelste foto), zijn we het dorp in gegaan. Eerst hebben we bij ristorante Anita een tafeltje besproken voor 8 uur, en daarna hebben we op een terrasje een wijntje (ikke dan) en een aperitivo nonalcolico (Peter dus) gedronken. Dat duurde even voordat die geserveerd werden, maar daar kwamen dan ook een stuk of 6 schaaltjes met hapjes bij (de rechter foto): brood met olie, champignons, witte bonen, teentjes knoflook, pinda’s, porchetta, olijven, … En dat allemaal voor in totaal 6 euro!

Vervolgens zijn we de straat overgestoken richting ristorante Anita. En dat was een hele belevenis: het restaurant is op de 1e verdieping. Daar zaten reeds 2 heren alleen te eten. Anita (eigenlijk is het de dochter van) vroeg ons wat we wilden drinken, en met het goederenliftje kwam een heel regiment flessen naar boven gerammeld.
Vervolgens hebben we een heerlijke pasta (Peter tagiatelle met ragu en ik lasagna) gegeten. Daarna lamsvlees en kip (dat was een wild kippetje, smaakte heerlijk) met courgette, sla en gegratineerde tomaten, gevolgd door citroentaart en natuurlijk caffe.
Beneden moesten we afrekenen (50 euro in totaal), waarna de eigenaar ons nog een glaasje grappa aanbood. Helemaal voldaan gingen we naar huis.

Zondag 3 juli 2007

Nadat we eerst lekker hadden uitgeslapen, hebben we tijdens het ontbijt uitgebreid gesproken met de eigenaren van de bed&breakfast, Eric en Isabelle, over hun avonturen hier in Italië en over mijn cursus in Castelraimondo. Bij mij begint het steeds meer te kriebelen dat ik hier ook iets wil beginnen. Bij thuiskomst ga ik me daar maar eens echt in verdiepen.

Na het ontbijt hebben we de grotten van Frasassi bezocht. Ik was daar dus al eerder geweest, maar vond het helemaal niet erg om een tweede keer met Peter te gaan.
Van te voren hebben we enkele souvenirs gekocht: een ketting voor Ann, eentje voor Gigi, en een T-shirt voor Rocky (onze buren die tijdens onze vakantie voor onze poezen en planten zorgen). Er was immers keus genoeg, zoals jullie kunnen zien op de foto.
We hebben gekozen voor een rondleiding met een Italiaanse gids. En dat hebben we geweten: onze gids praatte ontzettend snel, waardoor ik echt maar een heel klein beetje kon verstaan. Wel frusterend eigenlijk. Gelukkig vond Peter de grotten ook zeer de moeite waard.
Daarna zijn we teruggewandeld naar de parkeerplaats, waar we een broodje porchetta hebben gegeten. Dat is een broodje met varkensvlees dat op een hele speciale manier (met allerlei verse kruiden, en gemarineerd en vervolgens geroosterd) wordt klaargemaakt. Inmiddels was het trouwens lekker weer geworden!

Via een omweg zijn we vervolgens naar Fabriano gereden. Daar bleek het markt te zijn. Na veel zoeken hebben we een parkeerplaats gevonden, waarna we naar het centrum zijn gewandeld. Op het enige terras dat we tegenkwamen hebben we lekker genoten van een ijsje. Na een uur zijn we weer richting de auto gegaan. Toen we thuiskwamen hebben we nog lekker even buiten gezeten onder het genot van een glaasje witte wijn. Daarna hebben we weer een dutje gedaan. Rond kwart voor 8 maakte Peter me wakker, waarna we snel wederom naar restaurant Gina zijn gegaan om te eten. En bij thuiskomst trof Peter een eng beest aan in de badkamer. Die heb ik met mijn slipper vermorzeld, en vervolgens door de wc gespoeld. Daarna moest ik nog van 2 dagen het dagboek bijwerken, waarvan akte.

Zaterdag 2 juni 2007

Om 5 uur vanochtend zijn de meeste studenten vertrokken. Dat ging met behoorlijk veel kabaal: koffers die door de gangen werden gereden, veel gelach en gepraat.
Mijn wekkertje liep om half 8 af. Ik heb op mijn gemak gedoucht en zo. Rond kwart voor 9 belde Peter dat hij ging vertrekken vanuit Cupramontana. In de tussentijd heb ik mijn koffer gepakt, en nog snel foto’s gemaakt van het gebouwtje waarin we steeds les hadden (de linker foto), en van de school zelf. Ik heb ook nog afscheid kunnen nemen van Paolo (de rechter foto). Ook Marinete en Sandra heb ik nog gezien. Die werden rond kwart over 9 door Paolo naar het vliegveld van Ancona gebracht. Ik bleek een van de laatsten te zijn die vertrok. Ik heb nog wel afscheid kunnen nemen van Carlo, maar helaas heb ik Giorgia gemist. Die was een controlerondje door de appartementen aan het lopen. Zodra de eersten vanochtend namelijk waren vertrokken, was de schoonmaakploeg gearriveerd.
En toen kwam Peter dus rond half 10. Dat was wel even leuk!

Binnen 45 minuten waren we in Cupramontana, bij de bed&breakfast La Girondola. Nadat ik me had geïnstalleerd, hebben we lekker in de tuin gezeten. Het is hier wel heel rustig, vergeleken met de afgelopen 4 weken.
‘s Middags zijn we naar het dorp gewandeld om te gaan eten in restaurant Gina waar Peter de avond tevoren al had gegeten. Daarna hebben we een beetje rondgehangen bij ons appartement, een dutje gedaan, en ’s avonds zijn we weer uit eten gegaan.